Σκέψεις και προβληματισμοί για το πολυθρύλητο reunion των Oasis
Μετά από 15 χρόνια αποξένωσης και εκτόξευσης εκατέρωθεν προσβολών, είναι γεγονός: Οι Gallaghers επανενώνονται και οι Oasis είναι και πάλι εδώ!
Ένα κοινό post στα social media του συγκροτήματος αλλά και των δύο αδερφών ήταν αρκετό για να βάλει φωτιά στις τάξεις των παλαιών και νεότερων οπαδών του θρυλικού συγκροτήματος των 90s’, προκαλώντας σεισμό στις τάξεις της μουσικής βιομηχανίας και δίνοντας το σύνθημα για μια παγκόσμια κινητοποίηση γύρω από την εξασφάλιση των μαγικών χαρτιών που θα φέρουν το διψασμένο κοινό λίγο πιο κοντά στην αλησμόνητη αίγλη της britpop.
Το όλο concept μοιάζει ιδανικό με την συμπλήρωση 30 ετών από την κυκλοφορία του ‘Definitely Maybe’, ειδικά σε μια περίοδο που πολλά συγκροτήματα εκείνης της εποχής αναβιώνουν και αμφότερους τους δύο καλλιτέχνες να έχουν φτάσει στο απόγειο της solo πορείας τους, κρατώντας ζεστούς τους fans και δημιουργώντας υψηλές προσδοκίες γύρω από τα ονόματά τους.
Είναι όμως τα πράγματα τόσο ειδυλλιακά όσο ακούγονται;
Αρχικά, αποτελεί κοινό μυστικό ότι η κινητήριος δύναμη αυτής της ιστορικής συμφιλίωσης δεν είναι άλλη απ’ τα τεράστια κέρδη που παίζονται γύρω από το επικείμενο tour σε Ιρλανδία και Ηνωμένο Βασίλειο. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε κατά πόσο τα δύο αξιολάτρευτα τσογλάνια από το Μάντσεστερ έκατσαν κάτω και έλυσαν τις αβυσσαλέες διαφορές τους, ωστόσο λίγη σημασία έχει κατά την ταπεινή μου γνώμη αυτό για εμάς.
Άλλωστε, τα μεταξύ τους μπάχαλα είναι αυτά τα οποία λατρέψαμε και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της γιγάντωσης του μύθου τους. Δεν μπορούμε όμως να παραβλέψουμε τους προβληματισμούς μας για το κατά πόσο το φίλτρο και η χημεία της νιότης τους εξακολουθεί να υφίσταται και κατά πόσο αυτό θα μετουσιωθεί στις κοινές τους εμφανίσεις τόσο μουσικά όσο και από άποψη συμπεριφοράς, όταν τα οικονομικά μεγέθη τα οποία εμπλέκονται είναι τόσο θηριώδη.
Δεν θα απέκλεια φυσικά, όλη αυτή η χρόνια κόντρα να είναι και σκηνοθετημένη σε κάποιον βαθμό για εμπορικούς σκοπούς. Δεν τους έχετε ικανούς;
Πάντως, δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι ένα ενδεχόμενο reunion των Oasis θα κατέστρεφε ενδεχομένως την κληρονομιά τους, καθώς αυτό δεν θα ήταν σε θέση να πλησιάσει την επική τους συνύπαρξή όταν το συγκρότημα μεσουρανούσε στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα.
Εν συνεχεία, η ανακοίνωση των περιορισμένων ημερομηνιών και η συνειδητοποίηση ότι οι σταθμοί της Ευρωπαϊκής τους περιοδείας για το 2025 θα περιλαμβάνουν μόνο τις Βρετανικές νήσους (τουλάχιστον με τα όσα γνωρίζουμε μέχρι αυτήν την ώρα), αμέσως προσγείωσε τα όνειρα εκατομμυρίων οπαδών.
Η συντριπτική πλειοψηφία στήθηκε στις 31 Αυγούστου στις διαδικτυακές ουρές της Ticketmaster, ωστόσο οι ρεαλιστές εξ αυτών γνώριζαν ότι οι πιθανότητές τους ήταν από ελάχιστες έως ανύπαρκτες.
Τα εξαψήφια νούμερα αναμονής, όταν φυσικά η ιστοσελίδα δεν κατέρρεε, δεν άφηναν πολλά περιθώρια, ενώ για τους υπομονετικούς που κατάφεραν να φτάσουν στην επιλογή εισιτηρίων, μια δυσάρεστη έκπληξη τους περίμενε, που ακούει στο όνομα δυναμική τιμολόγηση.
Τα στάνταρ εισιτήρια έφταναν να κοστολογούνται σε υπερδιπλάσια τιμή σε σχέση με αυτήν που διαφημίζονταν, λόγω της πολύ υψηλής ζήτησης, γεγονός που προκάλεσε την αγανάκτηση των πιστών φίλων μιας μπάντας η οποία επί δεκαετίες φέρει τις working class ρίζες της ως λάβαρο.
Η Ticketmaster δήλωσε ότι δεν καθορίζει τις τιμές καθώς αυτές εξαρτώνται από τον «διοργανωτή της εκδήλωσης», την στιγμή που πηγές των Oasis αρνούνται πως γνώριζαν ότι θα χρησιμοποιούνταν η δυναμική τιμολόγηση. Σε κάθε περίπτωση, το κόστος για τα ελάχιστα εναπομείναντα εισιτήρια είναι απαγορευτικό και αποτρεπτικό, ειδικά για οποιονδήποτε φιλόδοξο από την υπόλοιπη Ευρώπη επιθυμεί να ταξιδέψει για να βιώσει τις εν λόγω συναυλίες.
Παρ’ όλα αυτά, η γιγαντιαία ζήτηση και το ακραίο hype που επικράτησε, άφηνε ένα παραθυράκι ανοιχτό για ανακοίνωση κάποιων επιπλέον εμφανίσεων και στις υπόλοιπες γωνιές του πλανήτη. Η πραγματικότητα όμως, ήρθε να μας απογοητεύσει για άλλη μια φορά.
Πέρα από κάποιες επιπλέον ημερομηνίες σε Λονδίνο, Μάντσεστερ και Εδιμβούργο, το συγκρότημα ενημέρωσε πως δεν πρόκειται να επεκτείνει την περιοδεία του σε άλλες χώρες, στην Ευρώπη τουλάχιστον, μιας και η αντίπερα όχθη του Ατλαντικού μοιάζει αυτή τη στιγμή πιο πιθανή ως επιλογή.
Βέβαια, η επιστροφή μιας τόσο ζωντανής και oldschool μπάντας που τόσο έχουμε ανάγκη στην εποχή που όλα κινούνται γύρω από το φαίνεσθαι των social media, εγείρει την αισιοδοξία μας για τον μέλλον. Μπορούμε όμως να τους εμπιστευτούμε; Ποιος μας εγγυάται ότι τα δύο αυτά θεότρελα αδέρφια δεν θα πλακωθούν εκ νέου σε κάποιο backstage;
Ενδεχομένως το χρήμα και η ωριμότητα της ηλικίας τους, αλλά όταν έχεις ακούσει και διαβάσει τόσα πολλά για αυτούς, πώς μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος;
Οι απαντήσεις πάντως του Liam στο X είναι άκρως ενθαρρυντικές, με την πιο πρόσφατη να κάνει λόγο για καινούριο album από τους Oasis, το οποίο βρίσκεται στα σκαριά. Παράλληλα, μένει να διαπιστώσουμε και ποιοι καλλιτέχνες θα πλαισιώσουν τον τραγουδιστή και τον κιθαρίστα/συνθέτη των Oasis.
O Paul ‘Bonehead’ Arthurs, ο οποίος έχει εμφανιστεί ουκ ολίγες φορές τελευταία στο πλευρό του Liam, θεωρείται ο πλέον σίγουρος, ενώ και ο Gem Archer που αντικατέστησε τον Bonehead το 1999, μέλος των Beady Eye και των High Flying Birds αργότερα, συγκεντρώνει αυξημένες πιθανότητες.
Σε κάθε περίπτωση, θα ήταν ευχής έργον και τα υπόλοιπα μέλη να αποτελούν κομμάτι της ιστορίας των Oasis και όχι απλά ορχήστρα που θα συνοδεύει τους αδερφούς Gallagher στην σκηνή.
Εν κατακλείδι, το ιστορικό reunion των Liam και Noel δικαιώνει με τον ντόρο του τις έως τώρα προσδοκίες. Απληστία, εντάσεις, ενθουσιασμός και νοσταλγία κυριεύουν τις ζωές μας εδώ και δύο εβδομάδες, με εικόνες από τα θρυλικά live στο Knebworth και στο Manie Road να πλημμυρίζουν τις οθόνες μας, προμηνύοντας σκηνές από το μέλλον.
Αποτελεί αναμφισβήτητα το μουσικό γεγονός της χρονιάς, αναβιώνοντας μια εποχή όπου η απλότητα και η εμπειρία της στιγμής κυρίευαν το συναυλιακό γίγνεσθαι.
Σίγουρα τίποτα δεν είναι αψεγάδιαστο, μπορεί το όλο εγχείρημα των Oasis να αποδειχθεί φούσκα, ωστόσο δικαιούμαστε την ελπίδα και το χαμόγελο αυτής της τεράστιας επιστροφής, έχοντας αναπτύξει όλες αυτές τις δεκαετίας τόσα συναισθήματα μέσα από τις μουσικές τους, απλά και μόνο με την ανάμνηση της παλαιότερης σύμπραξής τους.
Μένει να φανεί!
