25 Μαΐου και η Θεσσαλονίκη φορώντας τα ανοιξιάτικά της έμοιαζε έτοιμη να υποδεχτεί έναν ζωντανό θρύλο της παγκόσμιας hard rock σκηνής. Φυσικά, πρόκειται για τον τεράστιο Glenn Hughes, μπασίστας και συνερμηνευτής για τους Deep Purple την περίοδο 1973-1976, με αποσκευές γεμάτες από συνεργασίες με ογκόλιθους όπως οι Black Sabbath, ο Gary Moore και οι Dead Daisies.
Σε μία μέρα με πληθώρα πολιτιστικών δρώμενων να εκτυλίσσονται παράλληλα και υπό τη σκιά του τελικού κυπέλλου, το κλίμα στην πόλη έμοιαζε εκρηκτικό και πολλά υποσχόμενο για να εξελιχθεί σε μία αξέχαστη, σχεδόν θερινή βραδιά όπου οι συγκινήσεις και τα ερεθίσματα θα διαμορφώνονταν με έναν αλησμόνητο τρόπο.
Με αντίστοιχη αύρα, ο ακούραστος μουσικός προσγειώθηκε στη χώρα μας στα πλαίσια ενός μαραθώνιου tour και με αφορμή την συμπλήρωση 50 χρόνων από την κυκλοφορία του εμβληματικού ‘Burn’ των Deep Purple, προκειμένου να γιορτάσει, να ξεσηκώσει και να συγκινήσει το διαχρονικά φιλόξενο προς τους Βρετανούς μύθους κοινό της Θεσσαλονίκης.
Η άφιξή μας πραγματοποιήθηκε λίγο μετά τις 20:00, με την προσέλευση σταδιακά να εντείνεται και την ατμόσφαιρα να ζεσταίνεται από την είσοδο του αειθαλούς George Gakis, ο οποίος και άνοιγε την πολλά υποσχόμενη βραδιά.
Καθάριο rock ‘n roll, πάθος και διαχρονικότητα αποτέλεσαν τα συστατικά με τα οποία ο Έλληνας δημιουργός προθέρμανε και με το παραπάνω το ακρωτήριο, ερμηνεύοντας παλιές και νέες επιτυχίες του.
Από τις ευχάριστες εκπλήξεις που μας επιφύλασσε, η διασκευή του διαχρονικού ‘Crying In The Rain’ των Whitesnake καθώς και η εμφάνιση του εξαιρετικού Anthimos Manti που συνόδευσε τους Troublemarkers στην κιθάρα.
Ο Gakis δεν έκρυψε, ωστόσο, την δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι δεν του δόθηκε επιπλέον χρόνος για να κλείσει με ακόμα ένα τραγούδι την εμφάνισή του, δίνοντας όμως υπόσχεση για την επόμενη φορά.
Και κάπου μετά τις 22.00, η λεπτοκαμωμένη φιγούρα του αγέρωχου Glenn Hughes κάνει την εμφάνισή της στην σκηνή του Principal Club Theater.
To ‘Stormbringer’ βάζει φωτιά και η παράσταση παίρνει σάρκα και οστά, με την μπάντα να επιδίδεται σε μία αδιάκοπη επίδειξη μουσικών δεξιοτήτων. Όπως σοφά φαντάζεστε, το ‘Burn’ και οι Deep Purlpe είχαν αποκλειστικά την τιμητική τους, ενώ δεν έλλειψαν – για την ακρίβεια, περίσσεψαν – ο αυτοσχεδιασμός, τα σόλο και το τζαμάρισμα μεταξύ των μουσικών.
Ο Soren Adersen στην κιθάρα εντυπωσίασε, ο Ash Sheehan μας χάρισε ένα αρρωστημένο drum solo με το τέλος του ‘You Fool No One’, ενώ ο Bob Fridzema χαρακτηρίστηκε από τον Glenn Hughes ως ο πλέον κατάλληλος στο να εκπληρώσει το μεγαλείο του παιξίματος του Jon Lord.
Και ο Glenn Hughes όμως, προκάλεσε ρίγη με τις εκπληκτικές και αναλλοίωτες στον χρόνο φωνητικές του ικανότητες, στις οποίες συνέβαλε τα μέγιστα και ο προσεγμένος ήχος, καθώς και τις αριστοτεχνίες του στο μπάσο, το οποίο εκτελούσε και χρέη κιθάρας κατά διαστήματα.
Καθ΄ όλη τη διάρκεια της συναυλίας επίσης, δεν έπαψε να δηλώνει την ευγνωμοσύνη του και να στέλνει την αγάπη του στους παρευρισκόμενους.
Την βραδιά απογείωσε όπως αναμένονταν το encore με το καθηλωτικό ‘Burn’, σήμα κατατεθέν του ομώνυμου album, που φυσικά και δεν θα μπορούσε να λείπει από την λιτή κατά τα άλλα setlist. Αυτό που δεν αναμένονταν, ήταν η guest εμφάνιση του λατρεμένου local hero Gus G., ο οποίο έδωσε έτι περισσότερη ενέργεια και βαρύτητα στην σκηνή και στην γεμάτη νοσταλγία βραδιά.
Ωστόσο, στα αρνητικά, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την ένδεια τραγουδιών από πλευράς του σχήματος. Ο Glenn Hughes με το συγκρότημά του επιδόθηκαν σε μακρόσυρτα solos και acapella επαναλήψεις στίχων (εντυπωσιακοί και στα δύο παρ’ όλα αυτά), σε μία απεγνωσμένη προσπάθεια να γεμίσουν ένα δίωρο πρόγραμμα, που όσο άρτιοι και αν ήταν τεχνικά, φάνηκε να κουράζουν εν μέρει το κοινό.
Όπως και να έχει όμως, απέσπασαν το θερμό μας χειροκρότημα αφήνοντάς μας μια θετική γεύση και μια ευγνωμοσύνη που έστω και υπό αυτές τις συνθήκες γίναμε μάρτυρες άλλης μίας αξέχαστης βραδιάς για το rock/metal κοινό της πόλης.
Όμορφες συνεργασίες, ιστορικά τραγούδια, μουσικοί – βιρτουόζοι του είδους τους, όλα μαζί αποτέλεσαν ένα εκρηκτικό κράμα δημιουργικότητας και ευφορίας. Αν μη τι άλλο, το συναυλιακό καλοκαίρι είναι προ τον πυλών και η χθεσινή βραδιά αποτέλεσε την ιδανική εισαγωγική παράγραφο.
Όπως είπε και ο Glenn Hughes αναφερόμενος σε μία ερώτηση που του είχαν κάνει σχετικά με το πως γίνεται να περιοδεύει αδιάκοπα τόσα χρόνια:
Δεν ξέρω πως το κάνω. Δεν ξέρω γιατί το κάνω. Απλώς εμφανίζομαι!
Στα επόμενα λοιπόν!
Glenn Hughes Setlist:
Stormbringer
Might Just Take Your Life
Sail Away
You Fool No One / Guitar Solo / High Ball Shooter / Drum Solo / You Fool No One
Mistreated
Gettin’ Tighter
You Keep On Moving
Encore:
Burn με with Gus G.
