Η Emilia Clarke πρόσφατα αποκάλυψε ότι έπαθε δύο φορές ανεύρυσμα, μετά την ολοκλήρωση της πρώτης και της τρίτης σεζόν του Game Of Thrones.
Έκτοτε της έχουν συχνά γίνει ερωτήσεις σχετικά με αυτές τις περιπέτειες της υγείας της.
Στην τελευταία από αυτές τις περιπτώσεις μάλιστα, στην εμφάνισή της στο Sunday Morning του CBS, η ηθοποιός μοιράστηκε και φωτογραφίες της από την περίοδο του πρώτου ανευρύσματος, ενώ παράλληλα μίλησε για το πόσο δύσκολη ήταν η περίοδος για εκείνη.
Για την Clarke ήταν το δεύτερο -και σοβαρότερο- από τα ανευρύσματα που την έκανε να αισθανθεί απαισιόδοξη και ανήσυχη για το μέλλον.
Την πρώτη φορά ήταν δύσκολο, με τη δεύτερη το βρήκα πολύ δυσκολότερο να μείνω αισιόδοξη.
Το αντιμετώπιζα από μέρα σε μέρα. Σίγουρα πέρασα μια περίοδο που είχα τις… μαύρες μου – για να το θέσω ήπια.
Τμήμα του εγκεφάλου της ηθοποιού «πέθανε» λόγω έλλειψης αίματος, με την ίδια να φοβάται ότι λόγω αυτού θα έχανε τις υποκριτικές της ικανότητες.
Οπότε οι γιατροί κυριολεκτικά κοιτούσαν τον εγκέφαλο και έλεγαν «Λοιπόν, νομίζουμε ότι μπορεί να είναι η ικανότητα συγκέντρωσής της, μπορεί να είναι η περιφερειακή όραση.»
Πάντα λέω ότι είναι το γούστο μου στους άντρες.
Για πολύ καιρό πίστευα ότι ήταν η υποκριτική μου ικανότητα… αυτή ήταν μια βαθιά ριζωμένη παράνοια.
Στο πρώτο ανεύρυσμα η Clarke δεν είχε χρόνο να σκεφτεί έτσι, καθώς η επιστροφή της για τα γυρίσματα της δεύτερης σεζόν του Game Of Thrones την απέσπασαν από τους φόβους της.
Πας στο set, και παίζεις ένα ζόρικο, σκληρό χαρακτήρα, και περπατάς μέσα από φωτιά, και μιλάς σε εκατοντάδες ανθρώπους, και σου ζητείται να είσαι και να δουλέψεις όσο πιο σκληρά μπορείς.
Και αυτό ήταν που με έσωσε από το να αναλογιστώ τη θνητότητά μου.
Όπως τονίζει η ίδια όμως, λίγο καιρό μετά από τη μία επέμβαση και ενώ έκανε νοητικές ασκήσεις εγκεφάλου, βίωσε μία περίεργη διαταραχή που ονομάζεται αφασία και προκαλεί βλάβη στις γλωσσικές ικανότητες:
Δεν έχω ξανατρομάξει τόσο, μία αίσθηση ενός τέλους που πλησιάζει.
Είμαι ηθοποιός. Πρέπει να θυμάμαι τα λόγια μου. Τότε δεν μπορούσα να θυμηθώ ούτε το όνομά μου.
Ζήτησα από τους γιατρούς να με αφήσουν να πεθάνω.
Η δουλειά μου, ολόκληρο το όνειρο της ζωής μου, περιστρέφεται γύρω από τη γλώσσα και την επικοινωνία. Χωρίς αυτό, θα ήμουν χαμένη.
