Ο Curtis Harding επισκέφτηκε πρώτη φορά την χώρα μας για να σηματοδοτήσει την έναρξη των κλειστών, χειμωνιάτικων live και δεν υπήρχε καταλληλότερος χώρος για να γίνει αυτό από το Floyd.
Με την ώρα έναρξης να έχει οριστεί στις 22:00, μπήκαμε στον χώρο 15-20 λεπτά νωρίτερα και πιάσαμε μια καλή θέση αρκετά μπροστά και αριστερά, στην ίδια ευθεία με εκεί που θα βρισκόταν σε λίγο ο μπασίστας.
Χωρίς καμία χρονοτριβή, στις 22:00 ακριβώς, το συγκρότημα ανέβηκε στη σκηνή και πήραν όλοι τις θέσεις τους. Μια μουσική εισαγωγή οδήγησε στην εμφάνιση του Harding, με το κοινό να ξεσπά σε χειροκροτήματα.
One, two, three, four και η συναυλία ξεκίνησε και επίσημα με τα ‘Keep on Shining’, ‘The Drive’ και ‘Need My Baby’ να ζεσταίνουν το κοινό. Ο Harding, πότε με το ντέφι, πότε με την κιθάρα, μας ευχαρίστησε που γεμίσαμε τον χώρο για να ακούσουμε τα τραγούδια του, έδωσε τα εύσημα στην ελληνική κουζίνα και ζήτησε να χειροκροτήσουμε όχι για αυτόν, αλλά για εμάς.
Περαν αυτών πάντως, η αλληλεπίδραση με το κοινό ήταν ελάχιστη με τον Harding και την μπάντα του να μας δίνουν τις εξαιρετικά εκτελεσμένες live εκδοχές των τραγουδιών, χωρίς πολλά-πολλά ενδιάμεσα.
Ο Harding, ο οποίος μέχρι στιγμής δεν είχε ποτέ του ένα πραγματικά μεγάλο χιτ, έχει χτίσει το κοινό του μέσα από την συνολική του δισκογραφία. Τρία άλμπουμ μέχρι στιγμής και διάφορες συνεργασίες (προσωπικά ξεχωρίζω το ‘Our Love’ που ακούστηκε στην πρώτη σεζόν του εξαιρετικού ‘Arcane’), με το τελευταίο να κυκλοφόρησε το 2021. Έχω την αίσθηση πως όταν επιστρέψει δισκογραφικά, θα μεγαλώσει ακόμα περισσότερο το όνομα του.
Πίσω στα του live όμως. Το ‘On and On’ μας έβαλε ακόμα περισσότερο στο groove και τραγούδια όπως ‘Heaven’s on the Otherside’ και ‘Freedom’ αναδείκνυαν την καλοκουρδισμένη μπάντα που βρισκόταν στην σκηνή. Το “Can’t Hide It” μας έκανε να κουνήσουμε αυθόρμητα τα σώματα μας με τον ρυθμό του και στο “I Won’t Let You Down” γίναμε ένα με τον Harding για να ακουστεί ακόμα καλύτερα και δυνατότερα το ρεφρέν.
Το βασικό σετ έκλεισε με το ‘Need Your Love’, μάλλον το γνωστότερο κομμάτι του καλλιτέχνη και όχι άδικα, καθώς έχει μια δυναμική που σε παρασέρνει, δύσκολα μπορείς να αντισταθείς σε ένα τέτοιο τραγούδι. Η αποχώρηση των μουσικών από την σκηνή, 60 λεπτά ακριβώς από την άφιξη τους, μας ανάγκασε να χειροκροτήσουμε και να φωνάξουμε για μερικά λεπτά για να τους φέρουμε πίσω.
Φυσικά, δεν μας χάλασαν το χατίρι. Επέστρεψαν για ένα σύντομο encore και κλείσιμο με το ‘Hopeful’. Έγιναν οι απαραίτητες χαιρετούρες, έφυγαν όλοι χωριστά (δε ξέρω γιατί, αλλά πάντα με ενοχλεί λιγάκι όταν τα μέλη φεύγουν ατομικά και όχι χωρίς πχ να δώσουν μια υπόκλιση μαζί), δόθηκαν και οι setlists στους γρηγορότερους και με τα φώτα να έχουν ανάψει, ξεκινήσαμε να πάμε προς την έξοδο.
Το σόου ολοκληρώθηκε ακριβώς στα 75 λεπτά κι εμείς μείναμε με τις αναμνήσεις μιας όμορφης βραδιάς που μπορεί να μην έκρυβε έντονες συγκινήσεις, αλλά σίγουρα δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο. Είδαμε έναν καλλιτέχνη που μας έδωσε μια επαγγελματική εμφάνιση, ο οποίος, συμπληρώνοντας φέτος 10 χρόνια δισκογραφικής πορείας από την κυκλοφορία του ‘Soul Power’, είναι σχεδόν δεδομένο πως θα μας απασχολήσει ξανά στο μέλλον.
Curtis Harding, εμείς εδώ θα είμαστε να σε περιμένουμε.
Photo Credtis: G. Krikos Photography:
